Aan de klokke
Rituelen bepalen het ritme van het leven. Het terugkeren van de rituelen voelt voor velen in de naoorlogse jaren als een terugkeer naar ‘het normale’ leven. De eerste huwelijken, communies en geboortes worden hartelijk gevierd. Ook vandaag vieren velen hun verjaardag zonder groot feest of kijken ze uit naar hun communie of lentefeest later op het jaar. Vooral afscheid nemen is vandaag heel hard en troost bieden we nu noodgedwongen op afstand. Maar ook voor het afscheid voor even zien we mooie nieuwe gewoontes: facetimen met de grootouders, zwaaien voor het raam, ...
Neem jij nieuwe gewoonten of rituelen aan sinds de lockdown?
Bezorg ons jouw foto, verhaal, quote, link of filmpje via onderstaande knop en jouw bijdrage verschijnt binnenkort op deze pagina.
Recente inzendingen
Dag liefste Meter Mémé museum! Sinds Corona ben ik heel veel bij mama en papa en dat vind ik super leuk. Van mama en papa moet ik nu zelfs...
Vroeger ging ik zelden of toch zéér weinig 'wandelen'. Fietsen deed ik opvallend meer, maar ik ben zeker geen wielertoerist. De coronacrisis...
Dagelijks een wandeling maken en genieten van de natuur zoals het spotten van deze bergeend in de Verdronken Weiden.
Geen paniek! Het Ijzeren Gordijn is niet opnieuw neergedaald over Europa, pal het Wieltje doormidden delend. Een kranige Féline die sinds...
veel ochtendwandelingen in de buurt. zalig.
Een nieuw ritueel (en het nieuwe normaal) is online lesgeven geworden. Daarin zitten zelfs wat rituelen verwerkt: verwelkomen, horen of iedereen...
Miauwkes...Sedert de lockdown kijk ik uit naar mijn vriendjes door het raam...
Tja, nieuwe gewoontes...Sedert die hele lockdownaffaire zit ik gewoon weer méér in mijn mand. Reden? Mijn baas is méér thuis en dus mag ik niet...
Een nieuwe gewoonte is het niét maar ik laat het gewoon méér toe...Onze Roger die mijn zicht op de TV wat kleiner maakt
Sinds de start van de coronacrisis moest ik op zoek naar een andere manier om mensen nabij te zijn. De lockdown maatregelen hebben nu eenmaal...
Mijn vingers glijden over de gravure: Private, Richardson. Een anekdote tussen de 54.896 andere namen. Verlaten. Geen interesse. De vijand...
Veel, heel veel wandelen aan Dikkebusvijver. Ik word er zowaar goed in. “Hoe verder dak goan, hoe leger min oofd”.
Ben nu tuinier geworden, al zie je dat ik nog veel moet leren.
Ik kijk sedert de lockdown iedere dag naar mijn fiets, die ik enkel voor essentiële verplaatsingen mag gebruiken en droom dan telkens weer weg...
De leukste nieuwe gewoonte en zelfs bijna een dagelijks ritueel: mijn nieuwe collega die zich op mijn bureau installeert. Normaal werk ik heel...
Voor de coronacrisis werkte ik nooit thuis. Sinds enkele weken werk ik alleen nog maar van thuis. Dit is een hele aanpassing: het is fijn om...