Edith Dekyndt

XY 03

In het kader van de tentoonstelling 'LOUISE/EDITH. Op handen gedragen', creëert Edith Dekyndt een video, XY 03. Ze laat zich inspireren door de textieldraden uit de Ieperse regio, de portretten die Louise De Hem maakte van haar moeder en de portretten van de religieuzen, in de continuïteit van de Vlaamse historische schilderkunst. Ze recreëert, na bijna vijftien jaar, een video waar we haar handen zien, die dezelfde bewegingen maken als in 2008, alleen zijn haar handen veranderd en zonder twijfel ook de bewegingen.

XY 01 en XY 02

Het eerste stuk in de serie, XY 01, werd gemaakt in 1995 en getoond in het museum van Elsene. Het gaat om een zijden draad, gepositioneerd boven een radiator. De zijden draad tekent regelmatige krommingen door de hitte, krommingen die deden denken aan de abscissen en ordi-naten van wiskundige diagrammen, vandaar de naam van het stuk. In 2008, ter gelegenheid van een tentoonstelling gewijd aan haar werk in Witte de With in Rotterdam, maakte Edith Dekyndt een tweede videoversie van dit stuk, XY 02, waarin een cirkel van zijdedraad tussen haar handen beweegt, van de ene hand naar de andere gaat, zich oprolt, ontsnapt, alsof het leeft.


"Comment montrer la chaleur? En laissant flotter un simple filde soie au-dessus d’un radiateur.Nous nous trouvons alors confrontés à la matérialisation de la chaleur, et nous sommes en face d’un mouvement particulier, à la fois répétitif et aléatoire, fragile."

“Hoe de warmte tonen? Door een simpele, zijden draad boven een radiator te laten zweven. We worden dan geconfronteerd met de materialisatie van warmte, en we worden geconfronteerd met een bijzondere beweging, zowel repetitief als willekeurig, fragiel.”

Colette dubois in EDITH DEKYNDT: dans les plis de l’art et de la science, L’Art Même, 2008.


Tentoonstellingen

Edith Dekyndt (Ieper, 1960) woont in Brussel en Berlijn. Haar werk is tentoongesteld in internationale instellingen zoals International Biennial of Contemporary Art, Riga, Latvia(2020)/ Taipei Biennial, Taïwan (2020)/ Kunsthalle Hamburg, Germany (2019)/ BiennalSur, Buenos Aires, Argentine (2019)/ TANK, Shanghai, China (2019)/ Punta della Dogana, Pinault Collection, Venise, Italie (2019)/ Venice Biennale, Italie (2017)/ Museo Nacional de Bellas Artes in Havana, Cuba (2015)/ Toledo Museum, Ohio, USA (2015)/ Pulitzer Arts Foundation, St Louis, Michigan (2014)/ Kunsthalle, Vienna (2014)/ Cultural Center of Belgrade (2014)/ Biennale de Lyon (2013)/ Moscow Biennale (2013)/ MOMA, New York (2011)/ Mac’s, Grand’Hornu (2009)/ Witte de With, Rotterdam (2009).

Solo

Recente solotentoonstellingen bevatten onder meer: Aria Of Inertia, Chapelle de Laennec, Pinault Collection, Paris (2022)/ The Memory Of Everything In The World, Karin Guenther Gallery, Hamburg, (2022)/ Myodesopsies, The L-Project, Berlin (2022)/ Concentrated Form of Non-Material Energy, Stiftung St. Matthaüs, Berlin (2022)/ Visitation Zone (Part .2), 91.530 Le Marais, Le Val St Germain/The Ghost Year, Greta Meert Gallery, Brussels (2020)/ The White, The Black, The Blue, Kunsthaus Hamburg (2019)/ Blind Objects, Carl Freedman Gallery, London, (2017)/ ‘They Shoot Horses’, Konrad Fischer Gallery, Berlin, (2017)/ Air, rain, pain, wind, sweat, tears, fear, yeast, heat, pleasure, salt, dust, dreams, odors, noises, humidity, DAAD Gallery, Berlin, (2016)/ Ombre indigène, Wiels, Brussels (2016)/ Théoreme des foudres, Le Consortium, Dijon, France (2015).

Collecties

Haar werk bevindt zich in publieke en private collecties zoals Centre Pompidou, (Paris)/ Moma (New York)/ Skulptur Park in Cologne/ Crandford Collection (London)/ Albright-Knox Collection (New York)/ CNAP, (Paris)/ Pinault Collection(Paris)/ Kunsthalle Hamburg, Germany/ Buffalo Museum, USA/ Kadist Collection (Paris)/ MUDAM (Luxemburg)/ Kunst Museum (Lichtenstein)/ Cadic (Amsterdam)/ FRAC Picardie, Lorraine, Bretagne, Pays de la Loire, Alsace and Reunion, (France)/ Mukha (Antwerpen)/ BPS 22 (Charle-roi).

Bibliografie

Haar bibliografie omvat verschillende persoonlijke publicaties die ze tijdens haar carrière heeft gemaakt. Enkele hiervan zijn Edith Dekyndt, Source Book 8/ 2010, Witte de With, Rotterdam, met een introductie door Monika Szewczyk en Juan Gaitan/ I Rememeber Earth, Facteur Human Edition,Brussel, 2010, met een introductie door Nicolaus Schaffausen/ Les ondes de Love, Mac’s, onder redactie van Denis Gielen, 2009/ Ombre Indigène, Les Presses de réel, Frankrijk, 2016, onder redactie van Anne Pontégnie, Xavier Douroux en Dirk Snauwaert.

Artist in Residence

Ze was artist-in-residence in The Banff Centre for Arts, Canada, 2004/ University of Manitoba, Winnipeg, Canada, 2006/ Program Gallery, Berlijn, 2007/ University of Nijmegen, Nederland, 2011, University of Hasselt, 2012/ Akumal Artist Residency/ Mexico, 2012/ Ne’-Na Artspace, Chiang Mai, Thailand, 2013 en 2014/ DAAD Künstlerprogramm, Berlijn, 2015-2016/ Pinault Fondation, Lens, 2017.

In 2019 ontving ze de Finkenwerder Art Prize.

LOUISE/EDITH. Op handen gedragen loopt van 19 november 2022 t.e.m. 12 maart 2023 in de Koninklijke Zaal van het Yper Museum.