Schatkamer van insignes

Insignes, de pins en tattoos van de middeleeuwer!
Je kunt deze kleine sieraden met hun zeer uiteenlopende voorstellingen vergelijken met onze broches, pins of tattoos. Ze voeren ons recht naar de middeleeuwse mens.

Vanaf de late 12de eeuw worden insignes als volks en goedkoop massaproduct op grote schaal verspreid, in de hele westerse wereld. Deze loodtinnen speldjes bootsen de kostbare broches na die van edelmetalen worden gemaakt. Ze worden verkocht bij openbare vertoningen en religieuze spektakels, en tijdens processies, volkstonelen, wagenspelen en spektakelstukken waar rijk en arm samen het publiek uitmaken.

Mensen brengen ze ook mee van bedevaartsoorden, als souvenir of als bewijs dat ze er na een veroordeling wel degelijk zijn geweest. Er bestaan honderden soorten insignes. Het gamma gaat van heilig tot zeer profaan of werelds, van puur devotioneel tot extreem seksueel, van gelovig tot bijgelovig. Veel voorstellingen zijn voor ons en ook voor onderzoekers moeilijk te vatten. Zeker is dat ze tot de parate ervarings- en kenniswereld van de middeleeuwse mens behoren. Mensen begrepen de ‘boodschap’: vroom of niet, souvenir of amulet, geluksbrenger of louter decoratie, pelgrimsteken of uiting van seksuele lusten, welvaart of status…

Insignes zijn een uitgelezen medium om te laten zien wie de middeleeuwer is en waar hij voor staat. Ze vertellen ons veel over de middeleeuwse beeldcultuur en belevingswereld. Die is zowel herkenbaar als vreemd.